Pamilya o Pag-ibig ni John Dave Bautista

Pamilya o Pag-ibig?


Ibang iba na nga talaga ang panahon ngayon. Ika nga ng karamihan, Computer Age na. Alam kong walang sinuman ang may kakayahang pigilan ang pag-usbong ng panahon.Kasabay ng bawat pag-ikot ng mundo ay ang pagbabago rin ng mga tao. Pagbabago na tama para sa kasulukuyan at mali kung ang huhusga ay ang nakaraan.

Isa na rito ang bagay na hindi nalalaos, ang Pag-ibig. Sabi nga nila, bukod sa mangarap, libre lang din ang magmahal. Tama nga naman, walang bayad. Kung ating susuriin iba iba rin ang pagpapakahulugan ng tao sa salitang ito. Ito ay depende sa kung anong estado ng buhay at panahon mayroon sila. Ngunit kahit ano pa mang estado o mundo ang kinabibilangan nila, lahat ay nakahandang lumuhod sa ngalan ng nakabubulag na Pag-ibig.

Hindi na lingid sa ating mga kaalaman ang pagiging mahigpit ng ating mga magulang pagdating sa puntong tayo na ang nagmamahal, hindi natin sila masisi sapagkat alam naman nating tanging ang kapakanan at kaligtasan lamang natin ang pinoprotektahan nila.

Likas sa isang lalaki at babae na magkaroon ng atraksyon sa isa't isa. Dala ng pagbibinata at pagdadalaga, natututo ang mga kabataan na magdesisyon para sa sarili nila. Ngunit dapat din nating tandaan na hindi dapat mawala ang gabay ng ating mga magulang. Makipagtulungan sana ang bawat ama sa bawat ina sa kanilang bawat anak na maging maayos ang kanilang samahan bilang isang pamilya.

Pag-ibig, ito'y nakapaghihintay sa tamang panahon ngunit hindi rin dapat pinalalagpas ang pagkakataon. Kaya para sa lahat, Ano nga ba ang mas matimbang sa iyo, Pamilya o Pag-ibig?

Bolero: Noon at Ngayon ni John Dave Bautista

Bolero: Noon at Ngayon

Likas na mapagbiro ang mga lalaki, lahat ng paraan ay handang gawin mapasagot lamang ang magandang binibini. Nagbago man ang panahon, hinding hindi magbabago ang nagkakaisang ugali ng kalalakihan, ang pagiging bolero.
Noon kung nais mong mambola habang nagpakilala, ang sasabihin mo ay "Maganda ka pa sa araw Oh Binibini, makita ko pa lamang ang mala-anghel mong mukha, pakiramdam ko'y nasa langit na. Ang aking ngalan ay Bruskong Juan, tubong Bulacan. Ikaw Binibini? Maaari ko bang malaman ang iyong ngalan at tirahan?". Subukan mong sabihin ito ngayon sa kababaihan, malamang ay sampalin ka ng babae dahil kundi ka niya mapagkamalang lasing , malamang ay isa kang modus operandi.
Ngayon kung nais mong magpakitang gilas sa isang babae habang nagpapakilala, ang unang sasabihin mo ay "Naniniwala ka ba sa love at first sight?" sabay ngingiti o di naman kayay'y tatanungin mo siya kung Google ba siya dahil nasa kanya na ang lahat ng hinahanap mo. Minsan naman ay dinideretso mo na"Hi! Im John, Anong name mo para add kita sa fb? Anong number mo para text text tayo?" Kung ito naman ang gagamitin mo noon, malamang ay sinugod ka na kina Padre Damaso at Padre Salvi dahil iisipin nilang ikaw ay sinasapian ng masamang ispirito.
Nagbago man ang mga istilo ngayon ng kalalakihan, ang adhikaing marinig ang matamis na oo mula sa dalaga pa rin ang siyang tropeyo na hinahangad ng bawat isa. Ganyan talaga siguro kaming Pilipinong Kalalakihan, Simple pero matinik.

LIGAYA ni John Dave Bautista

LIGAYA

Sa mundong ating ginagalawan,
Likas ang taong makasalanan.
Ngunit isa rin bang kasamaan,
Mahalin ang kapwa kasarian?

Isinilang akong walang alam,
Sa magulong mundo ako'y mangmang.
Ngunit tila di' ko mapigilan,
Isang bawal na pagmamahalan.

Brusko kong katawan ay lumambot,
Sigaw ng buhok ko'y magpakulot.
Bigote ko'y nais ng lumipad,
Tungo sa kalayaang magladlad.

Aking daliri ay pumilantik,
Sabay sa indayog ng aking p'wit.
Saplot ni Eba ang aking damit,
Bagay sa kilay kong bagong ahit.

Lipad! Darna! Lipad! Taasan mo,
Bato ni Ding ngayon ay nasa'yo.
Sa ngayon ako na ay patungo,
Sundin ang tibok ng aking puso.

Swerte na kung ako ay mahalin,
Ng lalaking sigaw ng damdamin.
Bulsa ko man ang nais butasin,
Katas ng pag-ibig niya'y siyang hangin.

Kayraming hadlang sa'ming pag-ibig,
Tulad daw ng mantika at tubig.
Na sa kahit na ano pang halo mo,
Ay lalabas pa rin ang totoo.

Ang dalawang Tandang kailanman,
Ay 'di mangingitlog ng tuluyan.
Ang Tandang ay para sa Inahin,
Yun lamang at bawal ng kontrahin.

Ngunit paano itong nadarama,
Tila puso ko ay nadurog na.
Nais ko lamang maging masaya,
Sa piling ng aking sinisinta.

Ito na ba ang katotohanan,
Bakit tila sobrang sakit naman.
Wala akong ibang malapitan,
Hanggang sa sagot ay matagpuan.

Tumanga ako sa kalangitan,
Ako'y nagtanong sa kalawakan.
Ang naging sagot ng Inampalan,
Biglang nag-isip, tama nga naman.

Baklita ka mang maituturing,
Hindi pa rin dapat paiyakin.
Bagkus ay kaysarap mong mahalin,
At totoong magmahal ang Bading.

Iiyak mo lamang ng iiyak,
Bukas ikaw na ay hahalakhak.
Ito na lang ang iyong isipin,
Ang pang-unawa ay palawakin.

Kung tunay ka niyang minamahal,
Ang mundong ito ay di' sagabal.
Ipaglalaban ka, Oh! Ligaya,
Ang tanong ginawa nga ba niya?

Maria Clara ng Lipunan

Bakla, bading, shokla, badap, beki, at paminta, mga katagang kanilang pagkakakinlanlan. Ito rin ang bansag sa kanilang naiibang kasarian. kasariang maaaaring nabuo at nagmula noong lumang panahon, at ngayo'y laganap naman bunga ng modernisasyon. Sila ang mga pusong Maria Clara na nakulong sa katawan ni Adonis.

Sabi nila ang mga bakla daw ay yung mga kaluluwa ng babae na nakulong sa katawan ng mga lalaki. Ang bading, shokla, badap at beki naman ay tulad din ng nauna. Meron naming mga bakla na “deny to death” ang pagiging bading, sila ang mga “The great pretender” o paminta. Mga bakla na di lantad ang pagkabading. Sila na mas malandi pa kaysa mga tunay na babae, lalaki sa umaga, babae naman pagsapit ng gabi.

Dati, naaalala ko ng may dalawang bakla akong narinig na nag-uusap sa may oberpas ng cubao, kapwa sila nakadamit pambabae, nakamake-up at mahahaba ang buhok. Ang hindi ko malilimutan sa lahat, ay ang kanilang salitaan na parang hinango pa sa ibang lenggwahe. Sabi pa nga ng isa sa kanyang kasama “Hoy! Tsupatid! Ang byonda-byonda naman ng fesz natin! Ano, nakahanap ka na ban g Adonis na paparets?

Ang mga pahayag na ito ay ‘di ko lubos na naintindihan, pilit kong hinanap ito mula sa diksyonaryo, pero wala naman akong nahanap na ganoong uri ng salita. Hanggang sa nalaman kong “gay lingo” pala ang uri ng pananalitang iyon. Natawa tuloy ako sa aking sarili sapagkat kung kani-kanino at sino-sino ang aking tinanong malaman lang ang kahulugan ng mga salitang iyon.

Sa ganitong pagkakataon, masasabi kong ang mga baklang iyon ay nakapagturo at makapagtuturo sa atin. Sila ay lubhang nakapagbibigay ng kaalaman. Nagging malaking implikasyon sa akin ang kanilang pananalita, dahilan upang kusa kong hanapin ang kahulugan ng mga salitang kanilang inusal at nagbigay sa aking isipan ng kabagabagan. Sila ay gumawa ng sarili nilang baryasyon ng wika upang magkaroon ng sariling pagkakakilanlan at pagkakaunawaan. Hindi lang sila sa pananalita nakapagtuturo, nakapagtuturo din sila sa kanilang kapwa bakla na ipagtanggol ang kanilang mga karapatang pantao.

Karapatang kilalanin at bigyan ng pantay na kalagayan sa estado ng buhay. Kung kaya naman hanggang sa radyo’t telebisyon at maging sa mga pampublikong pahayagan, kaliwa’t kanan kwento nila ang pambungad na balita. Naaalala ko rin dati ang ginawa nilang pagwewelgana kung saan isinisigaw nila sa kalsada na bigyan sila ng karapatang kilalanin ang kanilang lahi at bigyang proteksyon laban sa mga mang-aabuso, bigyan ng karapatang mamuhay bilang isang tao.

Totoo ang kanilang ipinaglalaban, sino ba naman ang gustong matapakan ang kanilang pagkatao’t karapatan? Wala naman sigurong mayroong gusto na mangyari iyon di ba? Ipinagtatanggol lang nila ang kanilang karapatan, dahil tao rin silang tulad natin. May damdamin, puso at kaluluwa kaya hindi naman tamang sirain natin iyon. Ang sinasabi ko’y maging patas sana tayo sa pagtingin sa iba, ingatan at alagaan ang dapat na ingatan. Sila na mga bakla ay tao rin, tulad mo, tulad ko, may puso’t damdamin ding marunong masaktan.

Binibigyang diin ko sa sanaysay na ito ang karapatang pantao ng mga bakla, at hindi ang kanilang kasarian, dahil wala naming batas sa ating konstitusyon at maging sa batas ng Diyos ang nagsasabing may karapatan at kalayaan ang mga taong pumili ng srili nilang kasarian. Samatuwid, paggalang at respeto po an gating kailangan upang tanggapin din po tayo n gating lipunan. Hindi po masamang makaangat ka sa iba, ang masama ay makaangat ka sa iba gamit ang pagtuligsa sa kanila. Sila na mga Maria Clara n gating lipunan.

ang pilipino

di mag-aatubili

walang sasayanging sandali

i-aabot ang tulong

para sa kadugo't kalahi

mula sa nakaugaliang

kapwa ay tulungan

upang buhatin at ipasan

ang bahay kubong tinutuluyan

isama pa ang pagka-maalaga

sa mga panauhi't matatanda

na naging tatak

nating pilipino sa ibang bansa

isang ngiti sa likod ng pighati.

hindi na maikukubli

ang pagiging masayahin at pagkamagiliw

nating mga kayumanggi.

hinding hindi magbabago

kahit ilang henerasyon ang dumaan.

ang kulturang pilipino'y

nakatanim sa puso't isipan

Larong Pamana

kay bilis nga naman ng panahon, ilan sa nakagawian at nakasanayan ay tila nakalimutan dahil sa makabagong henerasyon. Makabago dahil sinasakop tayo ng teknolohiyang pumapatay sa simple nating pamumuhay. Ang simple ngunit puno ng biyaya ay tila hindi na mararanasan ng bagong sibol na mga kabataan.

Tandang-tanda ko pa noon, inaabot kami ng takip-silim sa paglalaro. Ang sigaw at hiyaw namin ay walang humpay at parang ayaw pahinto. Ang lansangan ay buhay na buhay sa aming paglalaro na siyang namana sa mga kadugo. Tumbang preso, sipa, kadang-kadang at patintero ay ilan lang sa aming libangan upang sa bahay ay 'di maburyo.

Sa pagpasok ng mga makabagong imbensyon, unti-unting nabaling ang ating atensyon sa lason na lilimot sa tamis ng kahapon. Kung dati-rati ay nasa labas ang mga kabataan, ngayon ay halos hindi lumalabas sa kanilang mga tahanan. Ito marahil ay dulot ng mga "gadgets" at bagong laruang nakalilibang nang di ka kailangang pagpaguran. Sa pagsulpot pa lang ng PSP, XBOX, GAMEBOY, COMPUTER at samahan pa ng INTERNET ay hindi mo na makikitang maglalaro ang mga kabataan ngayon ng mga larong ipinamana sa atin. Bakit ka nga naman magpapakapagod pa sila upang magpalipas oras kung mayroon namang laruan na di mo na kailangang pagpawisan?

Muli tayong inaalipin ng hindi natin napapansin kung patuloy nating tatangkilikin ang impluwensya ng dayuhan. Ang impluwensiyang magiging dahilan upang ang magandang ala-ala ng nakaraan ay tuluyang makalimutan.

Opo, hindi masama ang pag-unlad. Ito pa nga ang asam natin para sa nakararami ngunit hindi lahat ng pag-unlad ay nakabubuti. Sana ay 'wag nating isan tabi ang kasabihang, " di makararating sa paroroonan ang hindi marunong lumingon sa pinanggalingan". Ang nakaraan ang humubog sa atin kung ano ang meron tayo ngayon. Sama- sama nating paunlarin ang pamana sa atin at mas tangkilikin natin ang sariling atin.

parisukat

parami ng parami

'di naman nanganganak

ang kanilang lahi'y

unti-unti ng natatanggap

ang mga malalakas noon

ay si maganda ngayon

at sa paglipas ng panahon,

nawala ang diskriminasyon

sa unang tingin,

'di natin agad mapapansin

ang kanilang tindig at dating

ay tila sa tunay na lalake na rin

ang lalake ay matatapang,

babae ay siyang ginagalang

ito ba ay gagayahin na lang

o payayabungin ng ikatlong kasarian?

sino ka man at ano pa man?

lahat tayo ay may karapatan.

tulad ng isang parisukat,

tayo ay pantay-pantay lang.

Ang baklang xyz

Uy !! bakla ka ba ? tara basahin mo to…ay kahit pala hindi ,basta may mata ka basahin mo !!!

“Hahahahahaha ang panget nya !!! anak ng ….. hahaha bakla ang hinayupak pare !!!! bakit ba andameng ganyan dito !!!!hindi naman sila nanganganak bat dumadame”


Masakit sa kalooban ang mapagsalitaan ng ganito ,nakakatuwa para sa iba ngunit nakakasakit ng sobra sobra…naaalala ko nga ,madalas maging tampulan ng panunukso ang mga bakla ,pano naman kasi ang klase ng pananamit,paglalakad,pagsasalita ay talagang kakaiba …kung maka kendeng sa kanto ay parang hahawiin ang mga makakasalubong nito…at kapag ka nakakakita ng mga makikisig na lalaki ay parang kinakatay na baboy kung tumili…naalala ko nga ng minsan isang bakla sa kanto ang biglabg naglulundag sa kilig habang nakatunghay sa isang lalake…sa aking pagintidi isa yung basketbol player at talagang type na type ng bading na iyon “typeness ko the !!! mabalbon !! ang sarap !!” masakit nga talaga sa pandinig ang mga nakakakilabot nilang mga usapan, at doon sila masaya.

“Teh !!! ang wafu ng lalaking itetch !!! wit ko tong pakakawalan !! yummy ang absilon !!! Portugal akong tignan !!! “

Masaya silang kasama madaldal at hindi nauubusan ng mga sinasabi…gumalaw lang ng kaunti ay tiyak na mangangawit ang panga mo kakatawa…ganyan kasaya kasama ang bakla ngunit kabaligtaran sa kanilang damdamin…malungkot…mallungkot ang pagbatikos sa maraming tao at hindi pagtanngap sa kanila oo at nakangiti pero nasasaktan at nalulugmok…sila ang pimakamasayang malungkot….di mo na gets? Heto pa basahin mo ah…


Sangkot ang marami sa kanila sa ilang mga mga beauty contest ,talent shows at syempre sa paglakas ng kita ng mga gay bar ,nakakatuwa mang isipin nagagawa nila ito sapagkat marami sa kanila ang nagtatagumpay sa kabila ng mga panlalait na kanilang natatanggap , oo bakla nga daw sila ngunit dahil sa pagsasanib ng babae at lalaking katauhan sa kanila ay mas lalong dumadami ang kakayahan nila…tama naman sapagkat maraming talento ang mga bakla na pambihira…sila nga itong nga imbento ng isang salita ng kung tawagin ay gay lingo kamangha mangha ito dahil nakabuo sila ng bagong wika pang kanila…idagdag din natin ang kagalingan nila sa larangan ng pagpapaganda, ang ambag na ito ang isa sa dahilan ng pagiging makulay ng mundo.

Uy hidi kita pinipilit maging bakla ah !! ang nais ko lang ipabatid ,hindi kabaklaan ang dahilan upang mang alipusta tayo ng tao…ang pagkatao ang syang dapat kinikilala hindi ang panlabas na anyo…respeto sa kapwa tao ang makapagsasabi kung ikaw talaga ay LALAKE O BABAE ..ito din ay maging sa mga tomboy o ano pang kasarian yan…paggalang ang sa bawat isa ang mahalaga…

Kaya sa susunod na makakita ka ng bakla…asarin mo ..ay este igalang mo 

Kahapon … Iba sa ngayon

Likas sa ating pilipinong kababaihan ang mapainlang sa kapangyarihan ng ating mga asawa malaking puntos ang pagrespeto sa ating mga kabiyak upang maihanay bilang isang mabuting may bahay. Ang pag aasikaso mula sa paggising sa asawa hanggang sa pagtulog nito ,maging sa paghahain ng pagkain pati na rin sa paglalaba ng mga malibag na naisuot nito ay isang elemento upang mabuo ang imahe sa sarili bilang isang babae. Sa konseptong ito umiikot ang kultural na paniniwala ng karamihan na ang mga babae ay lagi lamang nasa likod lamang, ang tanging kapangyarihan ay na sa paglilinis at pagluluto lamang sa loob ng bahay. Si Adan daw ang unang ginawa ng dyos at sinundan lamang ni Eba bilang tagahalili sa pangangalaga ng Kanyang likha ,dito marahil nabuo ang konseptong ang lalaki ang magdodomina sa mundo at walang karapatan ang mga babaing pangunahan ang lalaki kahit sa ano mang bagay. Diktador ang ama, ang matibay na haligi ng tahanan walang maaaring masunod kung hindi siya ,sa loob ng tahanan ang ina ay isang tahimik at mapagunawang tao.

Ngunit iba na ngayon …..

Ang babae ngayon ay nakakakuha na ng mataas ng paggalang mula sa lahat. Dahil ito sa paglutang ng likas ng kagalingan nila sa ibat ibang larangan, nauungusan nila maging pinakamakalas ng kalalakihan , iba makipagsabayan ang mga kababaihang gutom sa gawaing matagal na sa kanila ay pinagkait. Patunay ditto ang mga babaing naging lider na nagpamalas ng kakaibang pamumuno ,na nagdala sa pagyakap ng paniniwalang may kakayanan din ang mga kababaihan na kayang humigit sa kakayahan ng katumbas ng kasarian, idagdag pa ang ilang kababaihang nagdala ng karangalan sa bansa gaya ng nga atleta na dati mga lalaki lamang ang nakakagawa. Tunay ngang mahaba na ang nagawang paglalakbay ng mga kababaihan, sila ang maituturing na sikretong sandata sa bawat tagumpay.

Pantay ang bawat tao, lalaki o babae….hindi masamang magtulong upang umusad ang pamumuhay…sa mga lalaking nakulong ang dating konsepto ng ang babae ay pambahay lamang ,nagyon na ang panahon para Makita at masaksihan ang kanilang kahusayan. Kaya naman sa mga lalaking nasasabihan ng ander de saya..ipagmalaki ito sapagkat sa likod nito ay isang babae na dakila.

At sa mga kababaihang takot ilantad ang kanilang tunay na damdamin ..panahon na upang tumayo at magamalaking babae ka !

Tula ng ina para sa anak

Nakakatawa pa ring isipin
Na isang katulad mo ang iibigin
Yaman sa mundo hindi mo man maalay sa ‘kin
Kahit buhay ulit ulitin ikaw pa rin ang pipiliin

Pagiging ina’y matagal ng pangarap
Pagdating mo sa mundo sa damdamin kay sarap
Pagsungaw ng ngiti galing sayo ay kaligayahan
Ikaw lamang ang natatanging ina kailanman

Sa lahat ng iyong mga ginagawa
Nasa likod mo hindi magsasawa
Hindi mo man napapansin
Ito pa rin ang aking gagawin

Kahit na sa iyong pagbagsak
Wag mag alala kamay mo ay aking hawak
Hindi magsasawa at hidi mapapagod
Pagkat sayo ay masayang ngalilimgkod

Sabihin man nilang hindi ako mabuti
Nararamdaman moy unang iiintindi
Buong mundo may talikuran buong loob kong titiisin
Mawala ka sa akin, mabuti pay dyos akoy kuhain.

Ang buhay lesbian

Nakakuha ng kuryosidad sa akin kung paano ang pamumuhay ng mga lesbian, marami akong tanong na nagnanais mabigyan ng kasagutan mula sa tulad nila.Nagtataka ako kung paano at bakit sila naging tomboy at kung paano nila nagagawa o ginagawa ang mga karaniwang ginagawa ng mga kalalakihan? hindi malinaw sa akin kung paano sila nagkakaroon ng lakas ng loob na manamit at magkilos lalaki sa harap ng mga tao sa paligid nila.Paano nga ba mag-isip ang isang lesbian at bakit maraming kababaihan ang nahuhumaling sa kanila?

Saan ka man tumingin sa kaliwa't kanan ay makakakita ka ng mga tomboy o lesbiana na naglipana sa paligid. Nakakapanghinayang kung iisipin na ang mga dating mayuyuming kadalagahan ay isa na ngayong ganap na binata , sa uri ng pananamit,gupit ng buhok,pagsasalita,paglalakad at sa buong pagkilos ay mamamangha ka at hindi mo aakalaing sila'y dating mga dalaga at hindi nagpapanggap lamang na nabibilang sa angakan ni adan .Talaga namang maraming kalalakihan ang manghihinayang lalo pa't karamihan sa mga lesbian ngayon ay talaga namang pagkaganda-ganda, animo'y babasagin pinggan ang mga mukha na ginupitan ng maiikling buhok pero hindi pa rin naitago ang gandang nais baguhin ang anyo.

May kaibigan akong isang lesbian at base na rin sa kanyang mga naikwento sa akin ay naging ganito sya dahiol na rin mula pagkabata ay hindi na talaga sya naging mahilig sa mga laruang pambabae o kahit ano mang para sa mga ito. Lumaki sya kapiling ang mga kaibigan nya na puro mga lalaki at dito natuto sya kung paano mag-ayos at kumilos ang isang tunay at ganap na lalaki.Mula noon ay tinalikadan na talaga nya ang pagiging babae at namuhay bilang isang ganap na binata na hindi naman tinitulan ng kanyang mga pamilya sa katunayan ay tanggap na tanggap sya ng mga ito.Nalaman ko sa kanya na mula ng bata sya ay sa babae talaga sya naaatract at malakas ang loob nya na manligaw sa sino mang babaeng mapupusuan nya kahit gaano pa ito kaganda ay hindi sya nawawalan ng pag-asa,bakit nga naman sya susuko e kahit na tomboy sya e maganda naman syang lalaki at hindi mo mapagkakamalang dating babae.Naitanong ko din sa kanya kung ano ang ginagawa nya tuwing magkakaroon sya ng monthly period? ang tanging naisagot nya ay isang mahinang tawa at sabay sabing pinapalipas na lang nya ito at pag natapos ay lalaki na naman ang pakiramdam nya sa kanyang sarili.

Sa dinami-raming kalalakihan sa bansa natin ay bakit kaya marami pa rin ang may karelasyong tibo? mga magaganda pa man din pero ang ka-holding hands magandas rin, bakit kaya nagkaganito? sabi ng marami ay masarap daw magmahal ang tibo , ibibgay ang lahat ng gusto mo at magaling din mag-alaga dahil na rin sa sila ay dating babae kaya alam nila ang mga pangangailangan ng isang kababaihan na naghahangad ng magmamahal at mag-aalaga sa kanila ng tunay kaya't marami siguro ang nahuhumaling sa mga ito.Ano pa ba ang kaibahan nila sa pagmamahal at pag-aalaga ng isang kalalakihan? tanong ko sa mga kaibigan kong may karelasyong tibo, sagot nila ay mas safe ang pakiramdam nila pag ito ang kasama at hindi sila mabubuntis kahit may mangyari man sa kanila. Dito naman ako natawa ng dahil sa ayaw mabuntis ay papatol ka na sa kauri mo?

Iba-ibang pananaw lang yan sa ibat-ibang isyu na mayroon sa ating paligid ngayon, marahil ay talagang ipinapakita sa lipunan natin ngayon na hindi na lang lalaki at babae ang meron ngayon kasama na din dito ang bakla at tomboy na tulad natin ay may sarili ring pagsubok at buhay na tinatahak ngayon.Talaga namang interesante ang buhay ng mga lesbian marahil sa darating na panahon ay mas magkakaroon pa tayo ng kaalaman tungkol sa pamumuhay nila at itong aking akda sy isa lamang halimbawa ng kanilang pakikipag-sapalaran sa mundong ito at dun ay mas maiintindihan na natin sila.

BABAE KA

BABAE KA

(Babae Para sa Kaunlaran)

BABAE KA
by A. Montano



Babae ka, hinahangad, sinasamba
Ipinagtatanggol, ikaw nama’y walang laya.
Ang daigdig mo’y lagi nang nasa tahanan
Ganda lang ang pakinabang, sa buhay walang alam.
Napatunayan mo, kaya mong ipaglaban
Ang iyong karapatan at ganap na kalayaan.
Ang pinto ng pag-unlad sa ‘yo laging nakasara
Harapin mo, buksan mo
Ibangon ang iyong pagkatao


Babae ka.
Kalahati ka ng buhay
Kung ikaw kaya’y wala saan ang buhay ipupunla?
Pinatunayan mong kaya mong ipaglaban
Ang iyong karapatan at ganap na kalayaan.
Ang pinto ng pag-unlad sa’yo ngayo’y nakabungad
Harapin mo, buksan mo
Ibangon ang iyong pagkatao


Babae ka.
Dahil sa akala ay mahina ka
Alaga mo ay di nakikita
Bisig mo man sa lakas ay kulang
Ngunit sa isip ka biniyayaan
Upang ang tinig mo’y maging mapagpasya
Upang ikaw ay lumaya
Lumaban ka, babae may tungkulin ka
Sa pagpapalaya ng bayan na siya nating simulain.

Kayo ay Bahagi ng Layunin Namin Tungo sa Pagpapaunlad ng Bayan

ni: Judcee Mae Dijos


Lubos kong iginagalang ang lahat ng kasarian. Kung walang mga bakla, ang mga parlor ay walang sigla. kung walang sila, ang mga game shows ay hindi nakakatawa. Kung wala sila, walang rubber shes ang mga papa. Pero higit pa doon ang gampanin nila sa lipunan. Higit pa doon ang maitutulong nila sa pag-angat ng bayan.

Kayong mga tinutuya bilang mga bakla; kayong mga lesbiyana na tinataasan ng kilay ng madla; alam naming may kabutihan din sa inyong mga puso. Alam ko na kayong mga nagbibihis babae ay pursigidong paunlarin ang inyong mga Salon upang makatulong sa inyong 'sandosenang kapatid at maging ng inyong angkan. Ang inyong mga negosyo ay nakatutulong sa inyong sa ekonomiya dahil sa pagtupa ninyo sa pagbubuwis. Salamat sa inyo mga babaeng tanod na sadsad ang buhok, pormang lalaki ngunit sa kriminal ay hindi tiklop ang tuhod.

Gayumman, isinisisi sa inyo ang isang bagay kung saan malaki ang inyong kontribusyon -- ang pagkalat ng HIV at sakit na AIDS.

Ito ang nais kong itawid sa inyo ngayon. Tanggap namin kayo sa lipunang ito. Hindi lang dahil sa ito'y karapatan ninyo. Ngunit makikisuyo ako sa inyo. Ngunit mas gaganda ang aming pagkilala sa inyo kung makikipagtulungan kayo sa inyong Cesar.

Hindi man kayo makaaasa na susuporta ang aming partido sa same sex marriage, mayroon naman kaming platapormang papabor sa inyong interes, mangangalaga sa inyong kapakanan at sa kalusugan ng ating pamayanan. Ang aming partido rin ay nangangakong makaaagapay sa inyong seguridad mula sa malulupit na kamay at matalim na paningin ng mga homophobic. Sisiguraduhin naming hindi na kayo magra-rally upang igiit ang inyong katanggap-tanggap na mga karapatan

Tungkol sa pangkalusugan ang nais kong pangibabawin. Ito ang hinahatulan ng lahat -- ang RH Bill. Nais naming maipasa ang batas na ito at kasabay ang paglalaan ng kaalaman tungkol dito upang lahat tayo, lahat ng kasarian, ay makinabang.

Kahit hindi nanganganak ang mga "beki", lumalago na ang populasyon ninyo. Kaya't kayo ang hinihillingan ko at nais na maging bahagi ng aming plano. Ang inyong pagsang-ayon sa batas na ito ang tutulong upang magkaroon din kayo ng tumpak na kaalaman hinggil sa pagtataguyod ng moralidad, kalinisan sa pisikal, sekswal at mental na aspeto na siya marahil ay nais din ninyo.

Kayong mga kababayan naming mga lalaki na bihis babae; kayong mga babae na pormang lalaki, salamat po sa inyong pagsuporta sa ating ekonomiya at pagpapaunlad ng komunidad. hindi namin kayang mag-isa. Kailangan namin kayo 'pagkat mamamayan rin kayo ng mahal nating Pilipinas. Ang talumpating ito ay hindi basta pang-akit upang iboto ninyo ako sa nalalapit na halalan. Ang talumpating ito ay natatangi para sa mga miyembro ng ikatlong kasarian, na kayo ay kapuwa bahagi ng layunin namin tungo sa pagpapaunlad ng bayan. Salamat po!

Same sex marriage nararapat ba ?

The Bible Says, " Homosexuality Is both Immoral and Contrary to Nature. ''
The Bible Authorizes Marriage as an Honorable Relationship between a Man and a Woman.


Sa patuloy na pagtaas ng mga nabibilang sa 3rd sex o mga homosexual sa bansa ay tumataas na din ang bilang ng mga nagpapakasal ng kaparehomg kasarian o same sex marriage. Tanggap na ba talaga sa ating lipunan ang mga ganitong gawain na halos nangyayari na ngayon sa buong mundo?Pinapayagan na ba ito ng simbahang katoliko ? Ano ang sinasabi ng bibliya tungkol sa sakramento at kahalagahan ng pagpapakasal ? Yan ang mga tanong na naglalaro sa aking isipan matapos kong basahin ang isang balita ukol sa pagpapakasal ng magkasintahang parehong lalaki ang kasarian.

Totoo ngang marami ng mga bakla at tomboy ang nasa lipunan na natin ngayon , ang iba pa nga sa kanila'y mga hinahangaan pa natin sa ngayon tulad na lamang ni Vice Ganda na talaga namang nagpapasaya sa maraming kabataan at kahit may edad na sa kanyang mga programang nilalabasan. Ngunit ang paghanga bang ating nadarama sa kanya ay nagpapahiwatig na tanggap na natin ang mga katulad nya sa ating lipunan ? Maaaring common na sa atin ngayon ang mga tulad nya pero kung ang pag-uusapan ay ang pagpapakasal dyan tayo magkakaroon ng hindi pagkakaunawaan.

Sinasabi sa bibliya na ang kalalakihan ay ginawa para sa mga kababaihan at sila ang magpaparami ng ating lahi , ngunit paano ito mangyayari kung parehong kasarian ang magpapakasal? sigro ay sa unang punto pa lang ay hindi na dapat payagan ang pagpapakasal ng mga ito dahil isa itong malaking pagsira sa moral at sakramento ng kasal at lalo ng malaking paglabag sa nais ng Diyos para sa mga nilikha nyang magpapatuloy na mangalaga sa mga nilikha nyang bagay dito sa mundo.

Ang simbahang katoliko ay tinatalikdan ang ganitong pangyayari dahil na rin labag ito sa kautusan ng Diyos at hindi nila ito pinahihintulutan kahit na marami na ang nagpoprotesta ngayon na dapat silang bigyan ng sariling karapatan ukol sa pagpapakasal.Para sa kanila ay ginawa ang kasal ng lalaki at babae para magkaroon ng kasagraduhan ang pagsasama at pagmamahaln ng 2 tao na ito na may basbas ng Diyos at upang pagsilbihan at maibigay ang pangangailangan ng bawat isa at hindi lang ito isang seremonya na ginagawa para kanino na nagsasabing sila ay nagmamahalan kahit na pareho sila ng kasarian.


Masasabi nating tanggap na ng karamihan ang mga nabibilang sa 3rd sex pero ang pagkakaroon ng mga ito ng karapatan sa pagpapakasal ay hindi dapat at hindi maaaring payagan o gawing legal sa ating bansa dahil isa itong malaking pagsira sa kulturang kinagisnan natin at mga pinaniniwalaan natin sa ating relihiyon na sagrado ang kasal para sa mga nagmamahalaang lalaki at babae.

Bakla ng lipunan, Lipunan ng bakla

Bakla, salot daw ng ating lipunan

Lipunang ‘di uso ang kalakaran ng pagtanggap

Pagtanggap sa kanilang naiibang kasarian

Kasariang ang pagkilalala ng lipunan ang tangi nilang hanap

Hanap ay pagmamahal ng ating lahi

Lahing pinagmulan ng iisang lipi

Liping kinabibilangan ng babae’t lalaki

Lalaki na sa ngayo’y napupusua’y kapwa lalaki

Lalaki na karamihan sa ngayo’y nagging bakla

Bakla na ngayo’y marami ang tumutuligsa

Tumutuligsa sa kanilang dangal at pagkatao

Pagkatao na siniisira din ng kapwa nila tao

Taong maituturing din naman sila

Sila na mga bakla na ating tinatapakan

Tinatapakan kanilang ipinaglalabang karapatan

Karapatang mabuhay sa lipunan ng pantay-pantay

Pantay-pantay sanmang aspeto ng buhay

Buhay na Diyos din nama’y sa kanila’y nagbigay

Nagbigay ng pantay na karapatan sa kanyang mga nilalang

Nilalang na ngayo’y bumuo ng iba pang kasarian.

Bakla ng ating Kultura

Bakla, bading, shokla, beki, badap, paminta

Mga taguring madalas ibansag sa kanila

Sila ang mga lalaking pilit na nagpapakadalaga

Mga bakla ng ating kultura

Gamit ang kanilang pamosong pananalita

Na sila-sila lang ang nakauunawa

Wika nila’y napapanahon at patok sa uso

Tulad ng “bekimon” at maging ang “gay lingo”

Mudra, salitang madalas kong marinig sa kanila

Salitang ‘di ko maintindihan, katumbas pala ay nanay

Pudra, isa pang salita na alam na alam nila

Salitang ito’y inihalili naman para sa tatay

Hindi ko masasabing sila ay masasama

Kung hangad lang nila sa lipuna’y makilala

Igalang kung sino sila at kanilang karapatan

Na hindi kayang ibigay ng ating lipunan

Sila ay may sariling paniniwala’t kultura

Kakabit nita ang kanilang pananamit at pananalita

Sila na mga lalaking nagladlad sa likod ng kurtina

Kurtina ng kultura ng mga bakla.

Kaugalian sa Kultura ni Juan, Limot na?

Ni: Sarah F. Faulve

Pilipino! Tinaguriang " Juan Tamad". Si Juan daw ay may kaugalian na sa mga pilipino ay may ganitong gawain. Ito ay ang pagiging "tamad".Ngunit kahit na ganoon si juan ay may ugaling mabutina kahit sino ay matutuwa dito. Nasabi na ang mga pilipino katulad ni juan ay may kaugalian o kultura na nang nakasanayan ito ay ang pagiging magalang , masayahin, mapagkumbaba, hospitabol, at mapagkawang gawa at marami pang iba. Sabi ng nakararami na ang lahat ng ibinigay na kaugalian ay makikita sa mga pilipino. Ang pagkamagalang ni juan ay ipinapakita nya sa pamamano sa mga mas nakakatanda sa kanya, pagsabi na "po at opo". Si juan din ay isang masayahing tao, kahit anong unos, problema, bagyo, masira man ang kanilang tahanan ang dumating sa buhay ni juan ay nakukuha pa rin nyang kumiti. may ngipin man o wala, kalbo man o may buhok ay nakukuha pa rin niyang ngumiti. Si Juan din ay isang mabuting tao sapagkat kung siya ay magkakaroon ng mga bisita sa kanyang tahanan ay lubos niya itong tinatanggapng buong ngiti sa kanyang labi. Kaibigan man ito ng kanyang mga kaibigan, mga kalaro ng kanyang mga anak at mga buwisita man kung tawagin ang duamating ay tinatanggap nya pa rin sa kanyang pamamahay, ganyan si juan! Si juan din ay isang mapagkumbabang tao dahil kahit gaano man siya nagkaroon ng mga bagay na wala ang iba ay hindi niya ito ipinagmamalaki. Si juan din ay isang mapagkawang gawa na tao dahil siya din tumutulong sa mga taong nangangailangan, isang halimbawa nito ay ang pagtulong niya sa kanyang mga kapitbahay sa mga gawain nito kahit ang meryanda na lamang ang bayad nito sa kanya. Maasahan din si juan sa pagtulong sa mga taong nangangailangan , pinansyal man ito o emosyonal.

Ganyan si Juan noon ngunit sa panahon ngayon ay unti unti na itong nababago at nawawala. Nakakalimutan at hindi naaalala kahit minsan. May mga tao pa rin bang katulad ni juan noon? o naubos na? Dahil ba ito sa kahirapan ng buhay o may iba pang dahilan kaya ngayon ay nawawala na ang ganitong kultura ng mga Pilipino? Ito ang dapat nating tuklasin at pagkaingatan dahil sa buhay ng tao marami nang pagbabago!.

Sirena ni Mara Grace Pinion

Pagdaka'y nilubog siya ng kaniyang ama
nangangambang bugbugin
natatakot at baka siya'y paslangin
katawang lupaypay na hindi maigalaw
leeg na hawak ni Itay habang katawa'y sa tubig ay giniginaw

"Ano ka ba talaga?", tanong ng ama

"Babae po.", sagot nang nagmamatigas na bakla
tinanong siyang muli
kapit sa leeg ay mas sumikip
parang hininga ay pinipilipit

Ang nagpapanggap na babae ay hindi nakatiis

siya ay sumigaw at sinabing siya'y lalaki
hindi natinag ang ama at siya'y tinanong muli

"Ano ka ba talaga?" nang makatlong ulit

natulala, napaisip, hindi malaman kung ano ang isasagot

Higpit nang pagkakasakal ay lalong nanaig

hininga'y hinahapo, hinahabol, tila nawawala sa 'sang disyerto

binigyan ni Itay ng huling pagkakataon

tinanong siyang muli, "Ano ka ba talaga?"

at siya'y sumagot nang walang pag-aalinlangan, "Sirena po."

Galit ng ama ay hindi na napigilan

inilubog nang sobra sa tubig ang anak niyang mahal

ang lalaking inasahan na magpapalago ng kaniyang lahi

ang lalaking naatasang magpasa ng apilyedo

tumanggi sa tungkulin at tinanggap ang buntot

Fastfood Chains at Pag-Ibig ni Mara Grace Pinion

"Saan niyo gustong kumain?" Iyan ang paulit-ulit na tanong ni Carlynn sa amin kanina bago namin pailisin sina Emman at Ina. May katabi kaming Jollibee, may madaraanang KFC pero ang bagsak ay sa McDonald's. Lahat pamilyar at may pagkakatulad, kung hindi manok ay ispageti, kung hindi fries ay burger. Fastfood chain.

Malilimot niyo ba ang paborito nating litanya noong mga bata pa tayo? Gusto natin ng kiddie party para makita ang mga mascot at party hat. Gusto natin ng chickenjoy ng Jollibee at ng McSpaghetti ng McDonald's. Gusto natin ng finger lickin' good na manok ng KFC. Bata nga kasi, mahilig sa leg part at ispageti-- para raw bida ang saya dahil love niya 'to.

Tumatanda man tayo ay hindi madaling nagbabago ang ating nakasanayan. Mas mura, mas masaya-- ang importante ay magkakasama ang barkada. Wala namang kwenta ang pagkain sa mamahaling restawran, ibabanyo mo rin naman yan pagkalipas ng ilang oras. Hindi tulad sa mga fastfood chain, buhay ka na sa P25-- maaaring regular na french fries o Coke float. Pwedeng-pwede nang pagsaluhan nang mag-kasintahan at kaibigan. Sulit na ang pera, tawid gutom pa.

Dahil sa mga fastfood chain na ito ay nagkaroon kami ng koneksyon ni Emman, ng kasintahan ko. Hindi ko na rin ikakaila ang ilan sa mga kaibigan kong sa McDonald's din nagsimula. May ilan na sa Jollibee dahil loyal daw sila sa pagiging Bida ang saya! Mauupo, mag-uusap, magtatanong kung ano ang pwedeng kainin, o-order si lalaki, magkekwentuhan-- 'yong may mas malalim na pagkakakilanlan. Sa mga kabataan kasi ngayon ay hindi na mahalaga ang class na tinutukoy, basta nagkakahalubilo, nagkakasama-- ayos na.

Naniniwala ako na naging malaki ang papel ng mga kaininang ito sa buhay ng tao. Natuto tayong magtipid para habulin ang 39ers at McSavers. Hindi nagpahuli ang KFC, meron na rin silang Streetwise. Kanya-kanyang adbertisment at pag-imbento ng kung ano-ano para lang dumami ang suki. Nabuo ang barkada sa paumpisang pagbili ng tatlong extra large fries at maraming-maraming ketsup. Nagtawanan hawak ang Coke float, naglambingan sa pamamagitan nang pagpapakagat kay mahal sa burger o pagsubo ng pagkain sa kaniyang bibig. Hindi nabigo ang mga kaininang ito upang tayo ay pagbigkisin, pasiyahin at higit sa lahat at paibigin. Hindi lamang sa mga taong kasama natin sa tuwing tayo ay papasok sa tindahan nila kundi pati sa pagkain na ating binabalik-balikan.

Ang Babae Noon sa Modernong Panahon ni Jeremhae Agoncillo

(Sanaysay na naimbitahan bilang ispiker)


    Paano nga ba kinikilala ang babae sa lipunan? Ano nga ba ang mga tungkulin at gampanin ng babae sa lipunang atin ginagalawan?


     Noong primitibong panahon animo si Maria Clara ang mga kababaihan. Kasuotan ay balot na balot na para bang suman. Sa sobrang konserbatibo, talampakan, braso at mukha na lamang ang makikita mo. Sila'y hindi makabasag pinggan at masunurin sa magulang. Gawaing pambahay at pagtulong sa magulang ang inaatupag. Hindi nakikita na patambay tambay sa labas ng tahanan upang magliwaliw. Ang tanging pinaggugugulan ng oras ay sa tahanan kasama ang pamilya at kung hindi man sa tahanan ay sa simbahan at nagdarasal ng Aba Ginoong Maria. 


     Modernong panahon ay suriin din. Pananamit ay ibang iba. Kapos na ba ang henerasyon ngayon sa tela? Noon panahon pa ng atin lolo't lola, tela ng kanilang baro't saya ay sobra-sobra, ngayon paiklian sa damit ang labanan ng madla. Kung makasuot ng mini-skirt ay wagas akala mo ay wala ng bukas. Sleeveless kung sleeveless at shorts kung shorts. Dibdib ay lumuluwa na, kuyukot ay nakikita na, mapapasabi na lamang ng "Miss nakikitaan ka na, gusto mo ba ng tela?" Malimit na lamang makakakita ng binibini na ginugugol ang oras sa kanilang tahanan, karamihan ay nasa tamabayan winawaldas ang oras kasama ang kanilang mga kaibigan. Ang iba ay nagsisinungaling, magpapaalam sa magulang na, "Nay, may praktis po kami" o kaya naman ay "Nay, may group project po kami" Ang magulang naman ay maniniwala, ang akala niya'y pampaaralang gawain, sa lakwatsa pala gugugulin.


     Panliligaw noon ay mahaba-haba ang proseso. Bukod sa susuyuin si Binibini, kailangan din ligawan ni Ginoo si Mommy at Daddy. Simpleng panliligaw ay hindi kaagad pumapasa, kailangang mapatunayan muna ni Ginoo na seryoso siya. Aakyat ng ligaw si Ginoo, maghaharana't bibigyan pa ng rosas si Binibini, ngunit hindi ganoon kadali, lulusot muna sa butas ng karayom bago makamtan ang maatamis na "OO' na siyang minimithi ng ginoo. Pakipot at isinasaalang-alang ang magulang bago pumasok sa isang relasyon ang dalaga noon. Minsa'y magulang pa ang siyang pumipili sa mapapangasawa ng kanilang anak na binibini.


     Uso pa ba ang ligawan sa panahon ngayon? Marahil sa iba ay oo ngunit malimit na lamang itong ginagawa. Ang teknolohiya na nagpapadali, nagpapagaan at nagpapabilis ng gawain pati sa panliligaw ay napapadali na rin. Ang iba ay dinadaan na lamang sa facebook, text at online chat ang pakikipagrelasyon. Hindi na uso ang salitang pakipot, sasabihan lang ng lalaki na gusto niya si babae, bukas o makalawa mababalitaan na magkasintahan na pala. 


     Kung dati-rati'y si Mister lang ang nagbabanat ng buto sa pamilya, ngayon ay hindi na. Ayaw pahuli ni Misis at madalanang na lamang ang mga ginang na pumapayag na sa tirahan manatili at magalaga ng anak. Katwiran ni Misis, "Para saan pa't ako'y nakapagtapos kung hindi ko rin naman mapapakinabangan ang propesyon na natapos ko?" Ika nga nila,  kung kaya ni Mister kaya rin ni Misis. 


     Kasabay ng pag-unlad ng teknolohiya ang pagusad ng pag-uugali at kultura ng mga mamamayan partikular na ang mga kababaihan hindi man lahat ng pagusad ay nasa positibo, ngunti ika nga nila hindi magkakaroon ng negatibo kung walang positibo. Patunay lamang iyan na ang mga kababaihan ay unti-unting pumapantay sa kalalakihan. 

Kasarian ni Jeremhae Agoncillo

(Talumpati pangcontest)


     Ano nga ba ang kasarian? Ito ba iyon tanong sa mga dokyumentasyon tulad ng bio-data na kapag M o male ay lalake at F o Female naman ay babae? Ngunit paano naman ang mga taong hindi tanggap ang kanilang kasarian at kanila itong pinalitan, ang ilalagay ba nila ay unknown o kaya naman ay lalagtawan na lamang ang tanong?

     Sa panahon noon, pangatlong kasarian ay hindi kinikilala at itinatakwil ng madla. Hindi lang takwil ang kaparusahan, maaaring hatulan pa ng kamatayan at bansagang "Salot ng Lipunan". Kakaunti lamang ang lumalantad at umaamin na kasarian ay hindi tanggap marahil takot sa lipunang ginagalawan.

     Sa kasalukuyang panahon, mas maraming lalaking may pusong babae at babaing may pusong lalaking lumalantad, marahil tanggap at patuloy na tinatanggap ng nakararami ang ikatlong kasarian. Ang pagpapakasal sa kaparehong kasarian ay legal sa ilan bansa at estado ng Amerika bagamat sa Pilipinas bawal ang pagpapakasal ng kapwa lalake sa lalake at babae sa babae, marami naman nagsasama o naglilive-in na ang kasarian ay magkaparehas.

     Pisikal na anyo niya'y lalake ngunit itinuturing niya ang sarili na babae samantalang pisikal na anyo niya'y babae ngunit itinuturing ang sarili na lalake. Ito'y tinatawag na transekswal. Hindi man nila tanggap ang kanilang kasarian, pisikal nilang anyo noong sila ay ipinanganak ang nasusunod pagdating sa mga dokyumentasyong nangangailangan ng sagot sa tanong na kasarian.


     Kasarian nila'y hindi pa man lubos na tanggap sa lipunang ginagalawan, sila naman ay nagbibigay karangalan sa bayan. Salot man ang tingin noon, sila ay ipinagmamalaki na ngayon. 

Retokada ni Jeremhae Agoncillo

Halos lahat siya'y kinaiinggitan

Ng mga babaing nagdaraan

Sa garaheng kanyang tinatambayan

Siya'y lumalabas upang magmasid

Siya'y nagpapacute upang mapansin

Ano nga ba ang mayroon sa kanya?

Tila perpekto ang panlabas niyang postura

Siya'y maganda't may dibdib

Unat ang buhok at malaman ang puwetan

Higit sa lahat kaakit-akit ang hubog ng kanyang pangangatwan

Maganda na kung sa maganda

Ngunit pagnagsalita siya'y nakakadismaya

Doon lang mapagtatanto na siya pala'y bakla

Nagpretoke't nagdamit babae

Miss at ate ang tawag sa kanya ng nakararami

Pwersa ng kababaihan,kailangan nga ba ng bayan? (ni Janice Dulay)

Sa lahat po ng naririto, sa mga magulang, empleyado at sa ating mga panauhin ang ilaw ng ating mga tahanan. Mapagpalang araw po ang bati ko.

Hanggang saan nga ba ang magagawa ng mga kababaihan? Ito ang palaging tanong ng mga taong walang tiwala sa kakayahan ng mga babae?

Sa panahon ngayon,hindi na rin pahuhuli ang mga babae sa pagkakaroon ng mataas na tungkulin sa ating lipunan. Ayon na rin sa Republic Act No. 7192 na kilala ring Women in Development and Nation Building Act na pinagtibay noong 1992. Nabigyan ang mga babae ng kapangyarihan na pumasok sa mga kontratang may kinalaman sa legal at gawaing pangkabuhayan.

Dahil dito mas pinatunayan ng mga kababaihan na hindi lamang sa gawaing bahay sila magaling at maging sa ibang larangan sila rin ay may ibubuga. Narito ang ilan mga patunay. Kung dati mga lalaki lamang ang maaaring sanayin upang maging polis at sundalo ngunit sa panahon natin ngayon hindi na nagpapahuli ang kababaihan. Isa na rin sila sa nangangalaga ng ating kaligtasan.

Bukod pa rito kung babalikan natin ang kasaysayan ng Martial Law, isang babae rin ang naglakas loob upang buksan ang demokrasya sa Pilipinas. Siya ang dating Pangulong Cory Aquino,siya rin ang kauna-unahang babae na naging pangulo ng ating bansa.

Sa kabuuan,nararapat lamang na magkaroon ng pantay na pagtingin sa pagitan ng babae at lalaki. Sapagkat ang kasarian ay hindi batayan upang husgahan kung ano ang kayang gawin ng isang tao.

Kabataan ni: Catherine Moncayo

     Maraming kabataan ang nakakaranas ng pagkalito sa kanilang tunay na identity, yaong mga kabataan na nalilito sa kanilang kasarian, identity crisis nga kung tawagin.

     Marami sa ating mga kabataan ang dumaranas nito, yaong iba nga ay hindi na alam ang gagawin para malagpasan ang ganitong pagsubok sa kanilang buhay. Yung iba naman ay kusa na, o hindi na pinahirapan pa ang kanilang sarili, tinanggap na agad ang kung ano ang kanilang nararamdamanng pagkatao, taliwas man ito sa kanilang kasarian.

     Mayroon nga akong kaibigan, minsan niya rin itong nakasalubong sa byahe ng kanyang buhay. Nung una ay hindi niya malaman kung ano ang dapat gawin.Madalas niyang maramdaman na siya'y humahanga sa kanya kapwa lalaki, pero nagkakagusto rin naman siya sa mga babae. Nasubukan na rin niyang manligaw, at hindi naman siya nabibigo, yu nga lang ay hindi nagtatagal ang kanyang pakikipag relasyon. Gwapo naman siya, mabait, matulungin at matalino. Nang ipinagtapat niya sa akin ang kanyang panigdadaanan, ay di ko alam ang aking sasabihin. Naitanong ko na lamang bigla, "Bakit?" Gustong-gusto ko siyang tulungan, ngunit di ko alam kung paano at sa kung saan kami magsisimula, tanging nagawa ko na lamang ay ang ibigay ang suporta ko sa kung ano man ang maging desisyon niya sa kanyang sarili.

     Matapos ang mga kaganapang iyon, ay nalaman ko, na wala na talagang iba pang makakatulong sa iyong sarili walang iba kundi IKAW mismo. Kaya sa mga kabataang dumaranas ng ganitong problema, buksan niyo lamang ang inyong pang-unawa, hindi niyo alam, marahil kayo'y nabibigla lamang, at maging maingat sa desisyong gagawin, lalo pa't maaari itong makaapekto hindi lamag sa sarili kundi pati sa mga taong nasa paligid mo.

Homosexuality ni: Catherine Moncayo

     HOMOSEXUALITY... Ano nga ba ang salitang ito? Bakit sa ating bansa ito'y hindi katanggap-tanggap sa lipunan, samantalang sa mga banyaga, ito'y normal na lamang.

     HOMOSEXUALITY, isang isyung pangkasarian, isang tao na nagkakaroon ng ikatlong kasarian.Sa madaling salita, ang LALAKI na nagiging BABAE at, BABAE na nagiging LALAKI naman. Bumaligtad na nga ba ng tuluyan ang mundo?!

     Sa ating bansa, ang isyung ito ay hindi lubusang tanggap. Lalo na sa Simbahang Katoliko, ito'y tinuturing na immoral na kasalanan. Ngunit sa kabila ng mga ito, marami pa rin at padami ang mga taong dumaranas ng isyung ito.

     Akin na ring naitanong sa sarili, "Nakit sila nagkaganooon?", "Impluwesya ba ng kanilang kapaligiran ang nangyari sa kanila?", "O marahil kaya ay may nangyari sa kanilang nakaraan na nakaapekto ng lubusan sa kanilang pagkatao?" Mga tanong na nais kong masagot upag aking maintindihan kung bakit kasarian nila'y naging taliwas sa paglago ng kanilang pagkatao.

     HOMOSEXUALITY... Isang isyung hindi mamatay-matay, pagkabaligtad ng kasarian ng mga tao'y hindi malaman. Saan nga ba nagkulang? Oh sino ang siyang may kasalanan? Ano pa man ang kasagutan, sarili na lamang ang pakakapag-bigay kalinawan.

Nangarap Lang si Lalaki (Ni: Judcee Mae Dijos)

Nangarap si lalaki

Pinangarap si babae.

Marami mang problema,

masikap na hinarana;

Napasagot din si ate.

Nangarap si lalaki

Nagako kay babae:

Kasalan sa simbahan;

Sa magulang ay pipisan.

Ngunit bibig niya’y bulaan.

Nangarap si lalaki

Bigo si babae.

Nagkasalkasalan;

Sa biyenan nanirahan.

Iyan na ang katotohanan.

Nangarap si lalaki;

Lumipad sa Saudi;

nagpadala ng tsokolate.

Masayang ibinalita ni babae:

Apelyido ni lalaki’y di nadale.

Nangarap si lalaki.

Umuwi rin ng dalidali.

‘Di kaya na ang pamilya

ay wala sa tabi.

Ngayon siya’y ipinagmamalaki.

Pangarap ni lalaki

ngayon ay di na simple.

Wikang dayuhan ay sinasalita.

Dating sapatos Marikina,

ngayo’y ngalang banyaga.

Nangarap si lalaki

Magandang buhay,

higit sa simple.

Anak niyang lalaki

maagang lumandi.

Nangarap si anak na lalaki;

Pinangarap ang makabagong babae:

Maria Clarang walang bahid pakipot,

‘Di makatwiran ang pagkamagiliw;

Taglay ang mapang-akit na kembot.

Anong pangarap ni anak na lalaki?

Binyag sa simbahan bago kasalan?

Buhay may asawa’y di alintana,

masapatan lang ang pagnanasa.

Ano pang silbi ng gitara?

Becky Barako (ang baklang makata)

ni: Judcee Mae Dijos

Masaya ang lahat kapag kami ay bumanat

ng mga kalokohang kinakagat

ng masa at sa oras ng pagkabagot

ay sumasapat ang aming mga biro

na sa inyong hininga ay lumalagot.

Kami na ang mas bongga pa kaysa dalaga.

Kami na ang hindi mahinhin;

ngunit Maria Clara ring maituturing.

Kami na ang may wikang natatangi;

wikang ginagaya ng lahat ng uri.

Kami na ang nagpasimula ng kasiyahan

sa barangay tuwing kapistahan.

Kami na ang mga host na iniimbitahan

sa mga pakontest ni kapitan;

gayong hindi namin hangad ang katanyagan.

Kayo’y liligaya

kung kami’y inyong kabarkada.

Kaming may berdeng dugo,

wala man kaming matres,

bilang nami’y lumalago.

Ang pagsakay niyo lang sa aming mga biro

ay isa nang patotoo:

na ang aming lahi ay tanggap na ninyo.

Ngunit sa panahong ito,

hindi pa pala ganap ang aking pagkatao:

Masaya akong umuwi galing trabaho,

‘pagkat kayong lahat ay napasaya ko;

Anupat kumita ng pera para sa pamilya.

Sa pamilyang hindi ako kilala;

sa pamilyang tanyag bilang barako.

Papasok na ako sa aming pinto

at pagbubuksan ng aking ama.

Ngunit upang makaiwas sa kanyang kamao,

nagsinungaling ako, ‘di ko man gusto,

sinabi kong ako’y nagkarpintero.