Masaya ang lahat kapag kami ay bumanat
ng mga kalokohang kinakagat
ng masa at sa oras ng pagkabagot
ay sumasapat ang aming mga biro
na sa inyong hininga ay lumalagot.
Kami na ang mas bongga pa kaysa dalaga.
Kami na ang hindi mahinhin;
ngunit Maria Clara ring maituturing.
Kami na ang may wikang natatangi;
wikang ginagaya ng lahat ng uri.
Kami na ang nagpasimula ng kasiyahan
sa barangay tuwing kapistahan.
Kami na ang mga host na iniimbitahan
sa mga pakontest ni kapitan;
gayong hindi namin hangad ang katanyagan.
Kayo’y liligaya
kung kami’y inyong kabarkada.
Kaming may berdeng dugo,
wala man kaming matres,
bilang nami’y lumalago.
Ang pagsakay niyo lang sa aming mga biro
ay isa nang patotoo:
Ngunit sa panahong ito,
hindi pa pala ganap ang aking pagkatao:
Masaya akong umuwi galing trabaho,
‘pagkat kayong lahat ay napasaya ko;
Anupat kumita ng pera para sa pamilya.
Sa pamilyang hindi ako kilala;
sa pamilyang tanyag bilang barako.
Papasok na ako sa aming pinto
at pagbubuksan ng aking ama.
Ngunit upang makaiwas sa kanyang kamao,
nagsinungaling ako, ‘di ko man gusto,
sinabi kong ako’y nagkarpintero.
No comments:
Post a Comment